Het was een memorabele zaterdag voor de voetballers en staf van het A1-elftal van Quick’20 dat de 26 jaar geleden kampioensvlag mocht hijsen. De reünie op sportpark Vondersweijde en later in de Oldenzaalse binnenstad was meer dan geslaagd te noemen.

Het seizoen 1998-1999 ging de boeken in als ‘historisch’. Niet een van de betaalde clubs Cambuur Leeuwarden of Heracles werd kampioen, maar de amateurs van Quick’20. Sterker: de ploeg van trainer Henk Brunink pakte de titel zonder ook maar een wedstrijd te verliezen. Het was dan ook een bijzonder talentvol gezelschap en daarom was het ook zo mooi dat drie spelers van toen (Bas Damink, Gert-Jan Hoezen en Joost Kleinhaarhuis) de organisatie van de reünie op zich hadden genomen.

Scorende Bas
De dag begon met een onderling potje voetbal dat in de verlenging met 6-5 werd gewonnen door de spelers die het geluk hadden dat ze Bas Damink als ploegmakker hadden. De spits liet zien dat hij het scoren niet verleerd is. Hij maakte er drie, waaronder de beslissende 6-5. Voor diverse spelers was het een tijdje geleden dat ze de voetbalschoenen aan hadden gehad en dat konden ze de volgende ochtend, toen ze uit bed stapten, goed merken.

Uit Breda en Voorburg
De derde helft in het clubgebouw was al gezellig en dat gold zeker voor het verblijf daarna in De Smokkelaar, waar de selectie een heerlijk buffet kreeg voorgeschoteld. Inmiddels waren ook Tim Engbers en Ronald Linderhof aangeschoven, want zij moesten ’s middags nog met hun clubs aan de bak.
Daarmee was de groep compleet en dat zei ook al genoeg; iedereen wilde er per se bij zijn. Ook al moesten de voetballers uit Breda, Voorburg, Almelo en Putten komen. Toch waren er drie grote afwezigen: de overleden Cees Ikink (destijds elftalleider), Klaas Bakker (verzorger) en natuurlijk Bouke van der Boom. Laatstgenoemde overleed als vroege twintiger. Tijdens de verhalen kwam zijn naam natuurlijk vaak voorbij.

Lachsalvo’s
Maar gelukkig waren het vooral de verhalen die tot langdurige lachsalvo’s leidden. De mooiste oude koeien werden weer uit de sloot getrokken. Ook mooi om te horen: vrijwel alle spelers zijn inmiddels vader van één of meerdere kinderen.
Joost Kleinhaarhuis had nog een prachtige pubquiz in elkaar gedraaid over de jaargang waarin het A1-team destijds kampioen werd: 1998-1999. Niet alleen werden er scherpe vragen gesteld over de grootse daden van het elftal, ook stonden andere gebeurtenissen uit die tijd centraal. Het waren de middenvelders die uiteindelijk de meeste goede antwoorden wisten.

Op naar café Riek
Als cadeautje mochten zij daarna de polonaise leiden bij café Riek, want dat was het eindstation van een geweldige dag. Tot in de kleine uurtjes en vele biertjes later zocht iedereen het bed op. Met de herinnering aan een dag die de selectie en staf nog lang zal bijblijven. Of zoals Jord Schaepers het zei: ‘Het was een bijzonder mooie dag. Ik weet niet wat het is, maar het was er vanaf moment 1 weer, dat bijzonder gevoel.’

Bekijk hier de foto’s