maandag 22 april 2024 - Algemeen
De spelers van Quick’20, een combinatie van JO10-1,2,3,4, waren al wat gespannen bij het verzamelen bij Vondersweijde, alwaar Germen (moeder van Emilio) zich weer eens van haar beste kant liet zien met al het voorbereidende werk qua verzorging voor de inwendige mens van onze spelers. Twee grote bakken vol met fruit, broodjes, water, groenten et cetera. Een dikke chapeau.
Eenmaal aangekomen in Almelo kregen we kleedkamer 1. Dat belooft wat. Een uur voor de eerste wedstrijd stonden de jongens al in tenue op het veld. En de speech en voorbereiding onder leiding van Julia bleken te werken, want ze stonden direct ‘aan’ toen de eerste wedstrijd begon. Julia kreeg Wout en Sven mee als assistenten en bepaalde voorafgaan aan elke wedstrijd de opstelling en de wissels. De selectie bestond uit liefst 14 spelers uit 2014, waarvan twee keepers die om beurten een wedstrijd keepten. Voor dit toernooi waren spelers uit 5 verschillende teams van Quick geselecteerd, dus sowieso erg leuk. En het affiche van het toernooi om tegen allemaal BVO’s te voetballen in het Heraclesstadion, was natuurlijk om van te smullen.
PSV who?
Geen gewone tegenstander om tegen af te trappen, want Quick stond de eerste wedstrijd direct tegenover PSV JO10-1. We begonnen met Joep Boerrigter in de
goal, Mats H en Willem achterin, Loek op het middenveld en Mats E en Emilio voorin. We lieten ons niet intimideren. Sterker nog, PSV wist niet wat hen overkwam. En zo stonden we binnen 1,5 minuut spelen gewoon met 1-0 voor, dankzij een prachtige schuiver in de lange hoek van Mats E! Daarna was het knokken om de voorsprong te behouden. We speelden fanatiek. Halverwege werden alle veldspelers gewisseld en
speelden de andere jongens. Het werd 1-1, uiteindelijk, maar toch voelde het als een overwinning. Prima start van de dag!
Winst!
Dit keer mochten de andere jongens starten en werd er halverwege gewisseld met de jongens die de eerste wedstrijd in de basis stonden. Zo stonden nu in het begin op het veld: Jip, Joren, Joep W, Viggo, Sepp en Joep B. En Maxim viel snel in. Tegenstander was De Graafschap en daar konden we duidelijk wel tegen voetballen. De wedstrijd eindigde in 1-0 winst, maar we moesten wel alle zeilen bijzetten om de nul te houden, met goede reddingen van Jip en met zelfs een ultieme sliding op de lijn van Loek lukte dat. Daarna kwam de ontlading: we hebben gewonnen van De Graafschap! En zo wil het dat de tussenstand na twee wedstrijden in alle poules was dat Quick ’20 bovenaan stond in poule B. Hoe briljant!
Spanning in de poule
De toon was daarmee gezet. Dit moesten we volhouden! De derde wedstrijd liep alleen minder goed. Genk bleek duidelijk een maatje te groot was. Maar niet
getreurd, na drie wedstrijden hebben we 1x gelijk, 1x gewonnen en 1x verloren: niks aan de hand! De vierde poulewedstrijd moest gewonnen worden om mee te blijven doen bovenin de poule. En tegen FC Emmen moest dat mogelijk zijn, zo dacht ook Julia want ze besloot met een gemixt team te starten die de dienst moest uitmaken. En dat ging niet onaardig, we kregen de betere kansen maar bleven steken op een prachtig 1-1. Natuurlijk nog steeds niet verkeerd, maar er zat meer in. Hoe gaaf is dat eigenlijk om te constateren?
De laatste wedstrijd van de poulefase was tegen Sparta. Daar hadden we helaas al snel een 0-3 achterstand te pakken. Echter in de tweede helft kwamen we heel sterk terug, maar net niet genoeg om te winnen. Het werd 3-4 voor Sparta.
Conference League
Kleine teleurstelling na de geweldige start, want we eindigden in onze poule bij de
laatste twee. Dat betekende dat we in de Conference League verder moesten, nummer 3 en 4 speelden namelijk de Europa League en de eerste twee de
Champions League. Zo ontstonden er weer drie nieuwe competities. Onze eerste tegenstander in deze vervolgfase was NEC. Helaas gingen we daar met
2-1 verlies van het veld, wat niet nodig was want we kregen echt wel kansen op meer. Sepp maakte het doelpunt namens Quick. Vervolgens was Royal Union uit
Brussel aan de beurt, deze BVO uit België was niet opgewassen tegen ons! We wonnen die pot verdiend.
Playing like a profVoor de laatste wedstrijd mochten onze spelers opkomen als echte Champions League-spelers. Vanuit de catacombe kwamen ze het veld op, terwijl de speakers
luid door het stadion het theme ten gehore brachten. We speelden tegen ON en dat was ons de eer te na, die moest gewonnen worden. We schoten meerdere keren op paal en lat, maar het winnende doelpunt kwam uiteindelijk vanuit een rebound in de laatste minuten. Het was uitgerekend Viggo, die nauwelijks meer kon lopen van alle krachtsinspanningen, die de bal erin schoot.
Fantastische beleving
Zo eindigden we op de vijfde plek in de Conference League. We speelden 8 wedstrijden, waarvan we er 3 wonnen, 3 verloren en 2 gelijkspeelden. Vooraf hadden we dat niet eens durven denken of dromen als amateurclub met een samengestelde selectie, waarvan sommige jongens nog samen gespeeld hadden. De beleving om tegen deze teams van betaald voetbalorganisaties te spelen was fantastisch. En de ambiance om dat in een stadion als dat van Heracles te doen, maakte het plaatje compleet.
De dank gaat uit naar de organisatie van de Memory Cup die dit mogelijk heeft gemaakt, maar ook naar de vrijwilligers van Quick die er als begeleiding bij waren.
En last but not least, de ouders en supporters die in grote getalen aanwezig waren!
